De paradox van schrijven
Bettina Drion begeleidt een creatieve schrijfweek op Artisa van 30 april – 6 mei. In dit blog vertelt ze waarom ze schrijft.
Je vraagt me wat ik nou zo leuk vind aan schrijven. Die vraag krijg ik regelmatig. Een beetje naar buiten staren vanaf je stoel of vanachter je bureau, een stuk tekst op papier of je scherm zetten, dat vervolgens doorhalen, er iets aan toevoegen, en daar weer aan schaven tot het pas na maanden of zelfs jaren zo op papier staat dat je het een ander durft te laten lezen.
Zelfs als je na ontelbare uren eenzaam geploeter het geluk hebt dat een uitgever jouw verhaal op de markt brengt, ben je er nog niet. Slechts een klein percentage van alle schrijvers verkoopt voldoende boeken om van de royalty’s te kunnen leven; de rest kan er nauwelijks van rondkomen. En hoe literairder het verhaal, des te minder het lijkt te verkopen.
Ik weet niet zo snel een passend antwoord op je vraag. Je hebt gelijk: schrijven is tijdrovend, eenzaam en het levert niet veel op. Waarom stop ik er dan in hemelsnaam zoveel tijd in, terwijl ik al die schaarse vrije uren ook kan besteden aan zoveel boeiendere en misschien wel zinvollere activiteiten?
Al vanaf mijn twaalfde schrijf ik en de laatste tien jaar worden mijn korte verhalen en romans gepubliceerd. Een bevlieging kan het dus niet zijn; hoop op geld of eeuwige roem evenmin. Het heeft met iets anders te maken.
Om te kunnen schrijven moet ik afstand nemen van het dagelijks leven. Die afstand maakt dat ik de wereld om me heen bekijk alsof het een vertraagde film is. Ik zie de wind harder waaien, de golven hoger opspatten, de zon uitbundiger schijnen, ik ruik de geuren in het bos scherper, zie de bonte kleuren op een marktkraam helderder, ik voel de pijn van een afgewezen tiener dieper en het plezier van een spelend kind intenser. Door de afstand ben ik zelf niet het middelpunt van het universum, begrijp ik beter waarom mensen zich op een bepaalde manier gedragen, waar sommige problemen vandaan komen en hoe ze opgelost zouden kunnen worden. Als ik schrijf bestudeer ik de mensen en het leven, sta ik stil bij al die kleine, mooie, ontroerende bijzondere momenten waar ik in het dagelijks leven veel te snel aan voorbij ga.
Ik neem afstand van de wereld en haal die daardoor – paradoxaal genoeg – heel dichtbij. Het klinkt onlogisch, maar probeer het en je weet wat ik bedoel. Schrijven maakt de werkelijkheid mooier.
Wil je ook schrijven op een inspirerende plek onder de bevlogen begeleiding van Bettina Drion schrijf je dan in voor onze creatieve schrijfweek van 30 april – 6 mei op Artisa.
Mail info@artisagreece.org
